Dorota Miśkiewicz

Każdy kto choć odrobinę interesuje się historią polskiej muzyki, wie, że nazwisko Miśkiewicz to gwarancja najwyższej jakości. Przecież głowa rodziny - Henryk, to wybitny saksofonista jeden z najsławniejszych polskich jazzmanów. Także jego syn Michał podbija świat grając od lat na perkusji z Tomaszem Stańko. Dzięki najpiękniejszej latorośli rodu - Dorocie, już wkrótce nazwisko Miśkiewicz usłyszą zapewne także Ci, którzy z jazzem kontakt mają sporadyczny, jej płyta "Pod rzęsami" jest bowiem jedną z najciekawszych premier tego roku w świecie szeroko rozumianego popu.

Dorota nagrała już jeden solowy album - znakomity "Dorota Miśkiewicz Goes To Heaven - Zatrzymaj się", za który nominowana było do jazzowego Fryderyka w 2002 roku - choć - jak mówi - "nie ma na niej ani jednego utworu w typowym dla jazzu rytmie swingowym". Ponadto jest od lat członkiem sekstetu Włodzimierza Nahornego, uczestniczyła w projektach m.in. Nigel'a Kennedy, Tomasza Stańko, Janusza Strobla czy Wojciecha Młynarskiego. Jej głos zaistniał już na wielu scenach i płytach.

Prawdziwie głośno zrobiło się o niej, gdy piosenka "W małych istnieniach" jako jedna z czternastu spośród 128 zgłoszonych do konkursu zakwalifikowana została do opolskiego koncertu premier w 2004 troku. Warto dodać, że stało się to bez promocyjnej pomocy jakiejkolwiek dużej wytwórni - artystka nie miała wówczas podpisanego kontraktu - co jest chyba zdarzeniem bez precedensu i budzi nadzieję, że i u nas można odnieść sukces nie schlebiając masowym gustom.

Dorota przyznaje, że także i dla niej było to miłą niespodzianką. Wkrótce po Opolu zaczęły się przygotowania do nagrań nowego krążka, jednak jeszcze na długo przed datą premiery słuchacze mieli okazję posłuchać kolejnej z premierowych piosenek Doroty - utworu "Pod rzęsami" nagranej wraz z Grzegorzem Turnauem. Trafił on na ścieżkę dźwiękową filmu "Zakochany anioł" z Krzysztofem Globiszem w roli głównej.

"Grzegorz napisał piękny tekst do muzyki Marka Napiórkowskiego. Jak się później okazało piosenka "Pod rzęsami" dała tytuł całej płycie, ma poetycki klimat , jak cały album i łączy wszystkie zawarte na płycie opowieści w jedną całość, nadaje im wspólny mianownik. Przecież pod rzęsami może zdarzyć się wszystko!" To album, który udowadnia, że piosenki popowe mogą mieć wytrawny smak i jednocześnie nieść spory ładunek emocji. Oprócz wspomnianych już - opolskiego "W małych istnieniach" i duetu z Turnauem znajdziemy tu zarówno wyciszone liryczne"Gdzie jesteś, gdzie?", jak i radosne "Poza czasem" z tekstem Magdy Czapińskiej - promujące krążek jako singiel. Są delikatne rytmy bossanovy w "Nieuniknione", trochę klimatów etnicznych w "Mój wilku", ciekawe połączenie rytmu "jungle" z nowoczesnymi, jazzowymi improwizacjami Henryka Miśkiewicza w "Oszustwie". Niespodzianką będzie też z pewnością zmieniona, pełna niepokoju wersja klasyka Perfectu "Wyspa drzewo zamek". Nie można nie wspomnieć iż wokalistce towarzyszy czołówka polskich muzyków - m. in. Marek Napiórkowski, Paweł "Bzim" Zarecki, Robert Kubiszyn, Robert Luty, oczywiście Henryk Miśkiewcz oraz wielu innych. "Pod rzęsami to - z mojego punktu widzenia - superprodukcja - mówi artystka. Nagrywaliśmy ją w kilku studiach, zaangażowanych było mnóstwo ludzi. Dla mnie istotne jest aby brzmienie płyty było ponadczasowe. Wszystko to, co super-modne za chwilę staje się niemodne. Brzmienie fortepianu, gitary, saksofonu, skrzypiec czy innych instrumentów nagrywanych "naprawdę", a nie pożyczanych z komputera będzie zawsze aktualne. Duży aparat wykonawczy na płycie podyktowany był tym właśnie oraz chęcią zróżnicowania piosenek. To niezwykłe móc pracować z takimi ludźmi i grać z tak genialnymi muzykami".

Dorota nie boi się zarzutów, że niejako wykorzystuje sławę swego ojca. "Dzięki tacie poznałam muzykę bardziej wyrafinowaną niż ta, której słuchali moi rówieśnicy, a także skończyłam Akademię Muzyczną w Warszawie w klasie skrzypiec. To, że noszę jego nazwisko stanowi swego rodzaju rekomendację, która ustawia mi wysoko poprzeczkę, ale też pomaga w życiu zawodowym. Prawdopodobnie tej rekomendacji zawdzięczam pierwszy kontakt z Nahornym, który zaowocował wspólnym nagraniem czterech płyt. Również z Ewą Bem znam się od dawna przez tatę, jednak to nie nazwisko sprawiło, że zaśpiewała dwie moje piosenki na swojej ostatniej płycie."

Dorota ma swój unikalny rodzaj elegancji, a jej głos, ekspresja, a także liryczny ton są od razu rozpoznawalne. Jakiekolwiek porównania byłyby chyba niestosowne - jej inspiracje są bowiem bardzo szerokie - wykraczają daleko poza świat jazzu.

"Świat muzyki poważnej, którą studiowałam nauczył mnie pokory i szacunku do różnych stylów muzycznych. Nie można powiedzieć czy bardziej wartościowa jest muzyka Bacha czy Szostakowicza. To zupełnie inne epoki, inne światy. Tak samo lubię słuchać bluesa i dobrej piosenki, Bjork i Prince'a czy Stinga. Dobra muzyka, to taka, która przetrwa próbę czasu. Oto cel jaki stawiam sobie i swojej płycie.

Miejsce: Akademia